امام محمد تقی (علیه السلام) فرمود:
ای شیعیان! با مخالفان شیعه با سوره «قدر» استدلال کنید تا پیروز شوید
به خدا این سوره بعد از پیغمبر حجت خدا بر مردم است.
این سوره سرور دین شما و اوج دانش ماست.
(اصول کافی/ ترجمه مصطفوی/ ج 1/ ص 369)
و این شیوه‌ی استدلال که پیامبر به کار گرفت:
امام علی (علیه السلام) می‌فرماید:
هر وقت تیمی و عدوی (ابوبکر و عمر) پیش پیامبر بودند و پیامبر سوره قدر را با گریه می‌خواند، می‌گفتند:
چقدر در این سوره دلت می‌سوزد!
پیامبر می‌فرمود: به خاطر چیزی که در شب قدر با چشمم دیدم و با دلم دریافتم.
و به خاطر چیزی که بعد از من علی در می‌یابد.
می‌گفتند: مگر چه دیده‌ای و او چه می‌بیند؟
پیامبر روی خاک می‌نوشت: تنزل الملائکة و الروح فیها بإذن ربهم من کل أمر
و می‌فرمود: وقتی خدا می‌گوید هر امری، دیگر چیزی می‌ماند؟
می‌گفتند: نه
می‌فرمود: می‌دانید آنکه هر امری بر او نازل می‌شود، کیست؟
می‌گفتند: تو هستی
می‌فرمود:بله! ولی مگر بعد از من دیگر شب قدر نیست؟
می‌گفتند: چرا
می‌فرمود: بعد از من هم در شب‌های قدر آن امر نازل می‌شود دیگر؟
می‌گفتند: آری
می‌فرمود: به چه کسی نازل می‌شود؟
می‌گفتند: نمی‌دانیم.
بعد پیامبر دست بر سر من می‌گذاشت و می‌فرمود:
اگر نمیدانید بدانید که بعد از من امر بر این شخص نازل می‌شود.
بعد از پیامبر همیشه شب‌های قدر ترس و هراس در دل این دو نفر می‌افتاد.
أصول الکافی / ترجمه مصطفوى، ج1، ص: 364
امام محمد تقی (علیه السلام):
از اولین روز آفرینش تا پایان جهان همیشه باید در زمین حجتی باشد.
خداوند هر سال شب قدر تفسیر و جزئیات امور را بر ولی امر خود که محبوب‌ترین بندگانش در آن زمان است، نازل می‌کند.
(همان، ص 367)
و شب قدر همچنان هست.
و همچنان امر خدا بر ولی امر حاضر نازل می‌شود.
و امروز آن ولی امر، امام زمان (عج) است.
