طرح اشکال: آيا تقدم و تاخر در ايمان آوردن، ارزش است؟
پاسخي که به ذهن حقير ميرسد: اينکه شيعه ميگويد و ادله نقلي ارائه ميکند که اميرالمومنين ع اولين شخصي است که به پيامبر ايمان آورد، در جواب اين ادعاي عمريون است که ميگويندفلاني و فلاني اولين کساني هستند که به حضرت رسول ص ايمان اوردند و اين تقدم را مستمسکي براي وجهه دادن به آن دو ميدانند! غافل از اينکه تقدم زماني به خودي خود ارزشي براي کسي نيست (کما اينکه جناب سلمان ره بعد از بسياري از اصحاب ايمان آوردند ولي منا اهل البيت شدند) چه اينکه حتي اگر اين موضوع فضيلتي باشد باز هم طبق شواهد تاريخي اميرالمونين سابقون السابقون هستند.
ثانيا خطبه 192 که بخشي از آن در متن آمده بود، اشاره به ارزش والاتري دارد و آن نفس واحده بودن حضرت امير با رسول اکرم است و نبايد آن را تعبير به تقدم زماني نمود.
يعني بايد توجه داشت که اگر بالفرض مولا، بر حسب ظاهر در اتاق پيامبر هم نمي بودند باز هم ميديدند و ميشنيدند آنچه پيامبر ميديدند و ميشنيدند.