شايد منظورم رو بد رسوندم. من ميدونم زميني ها چه کساني هستند. مشکلي با طرز لباس پوشيدن و طرز حرف زدن و اينها هم ندارم. ولي وقتي طرز لباس پوشيدن و حرف زدن با تفرکات يه قشر پيوند مي خوره، اونوقت مشکل دار ميشه. يه مثال براتون مي زنم. کشيش هاي کاتوليک يه طور مخصوصي لباس مي پوشن و رفتار مي کنن با بقيه آدم ها فرق دارن. خوب چه اشکالي داره خودشون هم قبول کردن که با بقيه آدم ها فرق دارن. زن نميگيرن شوهر نمي کنن هزار تا کار ديگه که بقيه آدم ها انجام مي دن رو انجام نميدن، خوب خودشون هم قبول مي کنن که آدم نيستند (شايد فرشته اند). از طرف ديگه کشيش هاي خفيف تر (نمي دونم بهشون ميگن پروتستان يا چيز ديگه) اين طور نيستند، نه قيد لباس دارند نه قيد ظاهر و حرف زدن و مثل آدم هاي ديگه زندگي مي کنند. شايد يکي که قيافه غلط اندازي هم داره و حتي يه زماني خلاف کار هم بوده مياد و تغيير ميکنه و ميشه کشيش. افکارش عوض ميشه ولي از آدميت در نمياد، قيافش عوض نميشه (شايد خودش بخواد عوض کنه ولي مجبور نميشه عوض کنه) وقتي خلاف کار بود يه آدم خلاف کار بود و وقتي درست کار شد يه آدم درست کار ميشه. ولي شما مسلمون ها از يه طرف مي گيد زندگي رو ول نمي کنيم، ما هم آدم هستيم مثل همه و از طرف ديگه با بقيه آدم ها فرق مي کنيد و هر کس بخواد مثل شما بشه بايد فرق کنه. مسئله من اينه چرا تا حالا يه روحاني پيدا نشده که ريش هاش رو با تيغ بزنه، چرا يه روحاني با آستين کوتاه بيرون نميآد چرا يه روحاني مانتو نمي پوشه (چرا يه روحاني تا وقتي شوهر نکرده سبيل داره و بعد از شوهر کردن صورتش رو ميگيره؟ اگه نظافت و زيبا بودن خوبه چرا فقط بعد از شوهر کردن خوبه؟) مي فهميد چي ميگم؟ چرا وقتي يه روحاني رو ميخوان بيرون کنن (شايد جمله بهتر اينه که: وقتي باهاش مخالف هستند) خلع لباسش مي کنن؟ مگه اين لباس و قيافه چي مياره؟
همين؛ خداحافظ.