با سلام
و در آخرين گفتار يادآور ميشوم و از حضور مرخص
اين وبلاگ بنده است ببينيد چه کسي خدمت به شيعه ميکند شما و يا ديگران؟!!http://rezaiman.blogfa.com
بيشتر انسانها گرفتار رذايل نفسانى چون كينه، حسد، بخل و طمع هستند كه آنها را به تهمت زدن به ديگران وا مىدارد و باعث مىشود از سادگى و صفاى شنونده سوءاستفاده كرده، حب و بغضهاى خود به ديگران را در قالب بهتان و تهمت مطرح كنند، و چون نفس بيشتر افراد بشر، به آداب الاهى آراسته نشده است، گفتارشان قابل تصديق و اعتماد نيست و هواهاى نفسانى در بسيارى از كارهايشان تاثير دارد.
گاهى پليدى نفس به حدى شدت مىيابد كه شنونده با اين كه مىداند آن چه درباره برادر مومنش شنيده، از واقعيت بسيار دور است، آن مطلب را نقل مىكند و در بعضى موارد چيزى را كه خودش نديده يا نشنيده است و آن را از قول ديگرى عنوان كرده، به گونهاى القا مىكند كه گويى خودش ديده يا با گوش خود شنيده است. اين پليدى نفس به حدى مىرسد كه او تكذيب متهم درباره اتهام وارد به خود را مىشنود؛ ولى آن را نشنيده مىگيرد و هم چنان به سخنان خويش ادامه مىدهد.
پيشوايان معصوم (ع) با جنبههاى درونى انسان به خوبى آشنا بوده و به همين دليل، غالب نقلهايى را كه درباره رفتار يا گفتار ديگران صورت مىگيرد باطل به شمار آوردهاند؛ چنان كه از حضرت امير (ع) نقل شده است:
الباطل ان تقول سمعت و الحق ان تقول رايت.
باطل آن است كه بگويى شنيدم و حق آن است كه بگويى ديدم.
حال اگر نقل كننده فرد عادلى باشد، تكليف انسان چيست؟
حكم كلى اين است كه از نظر درونى نبايد تاثير گذارد و از نظر بيرونى نبايد براى ديگرى نقل شود. در اين مساله، از لحاظ درونى نه بايد آن را تصديق كرد و نه تكذيب؛ چرا كه تصديق هر يك از متهم و شخص عادل، مستلزم تكذيب ديگرى است. اگر شخص عادل را در دل تصديق كنى، بايد متهم را دروغگو بدانى و اگر متهم را تصديق كنى، لازمهاش تكذيب شخص عادل است.
از نظر بيرونى بايد گفت: گرچه ناقل خبر، فرد عادل و درستى است، نقل كردن او موجب شده كه مشمول حكم غيبت قرار گيرد و همين امر او را از درجه اعتبار ساقط مىكند؛ زيرا غيبت، فسق، پس فرد غيبت كننده هم فاسق است و مطابق آيه شريفه ذيل، دانشمندان علم اخلاق معتقدند: انسان حق حكايت چيزى را كه فاسق براى او نقل مىكند ندارد. خداوند سبحان در قرآن كريم مىفرمايد:
يا ايها الذين امنوا ان جاءكم فاسق بنبا فتبينوا.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد! اگر فاسقى براى شما خبر آورد، جستوجو كنيد [ سخن او را بدون تحقيق نپذيريد]؛
پس به صرف عادل بودن نقل كننده نمىتوان حكم كرد كه نقل كردن آن مطلب جايز است؛ چون اين فرد عادل هم مانند ساير افراد بشر، معصوم نيست و ممكن است اشتباه كرده باشد.