سلام. اين جمله آخرتون که ان شاء الله کنايه نيست؟ هست؟
بحث احتياط نيست خانمهر آدم عاقلي احتياط رو بسيار ميپسنده و سعي در انجام کارهاش با احتياط بيشتر داره. مخصوصا وقتي خطر بسيار بزرگ باشه.
بحث اصلي من روابط اجتماعيه. من يک مثال خيلي ساده ميزنم.
گاهي برخي از دوستان من همراه خانوادشون رو در خيابان ميبينم يا مثلا سوار ماشين ميکنم تا برسونم. يا مثلا ميرم خونشون.
روابط اجتماعي ميگه وقتي 2 انسان عاقل و بالغ و فهميده به هم ميرسند به هم احترام بگذارند. اما برخي از عزيزاني که معمولشون در جامعه درس خونده يا ميخونند در چنين مواردي چه عکس العملي دارند؟
حتي دريغ از يک سلام.
اين ديگه اسمش احتياط نيست.
نميخوام بگم همه اينجوريند که مخاطب وبلاگ شما تصوير بدي از خانمهاي طلبه داشته باشه ها
من فقط ميخوام بدونم اينجور افراد چي فکر ميکنند و آيا راهي براي اصلاحش هست؟
شما خودتم حتما چنين تجربه هاي ساده اي رو داشتي. نداشتي؟
من ميگم اين مساله به خاطر اينه که تو ذهن اين خانم مساله جنسيت و زن بودنش همه چيز رو فرا گرفته و قبل از اينکه يک انسان باشه يک زنه. واين خوب نيست. ما قبل از اينکه مونث يا مذکر باشيم بايد يک انسان باشيم.